प्रेग्नंट होण्यासाठी वीर्य योनीत जाणं गरजेचं का? तोंडावाटे गेल्यास काय परिणाम होतो

गर्भधारणा हा एक गुंतागुंतीचा नैसर्गिक प्रक्रिया आहे, ज्यासाठी काही विशिष्ट शारीरिक घटनांचा योग्य क्रमाने घडणे आवश्यक आहे. ‘प्रेग्नंट होण्यासाठी वीर्य योनीत जाणं गरजेचं आहे का?’ आणि ‘तोंडावाटे गेल्यास काय परिणाम होतो?’ हे प्रश्न अनेकदा विचारले जातात, आणि याबद्दल अनेक गैरसमज आहेत. या लेखात आपण या प्रश्नांची वैज्ञानिक उत्तरे आणि त्यामागील सत्य समजून घेऊया.

प्रेग्नंट होण्यासाठी वीर्य योनीत जाणं का गरजेचं आहे?

होय, प्रेग्नंट होण्यासाठी वीर्य योनीत जाणं हे अत्यंत गरजेचं आहे. याशिवाय गर्भधारणा होणे जवळजवळ अशक्य आहे. यामागे खालील वैज्ञानिक कारणे आहेत:

* शुक्राणूंचा प्रवास मार्ग:

* गर्भधारणेसाठी पुरुषाचे शुक्राणू स्त्रीच्या बीजांडपेशीशी (अंडं) एकत्र येऊन त्याला फलित करणे आवश्यक असते.

* हा प्रवास योनीमार्गातून सुरू होतो. लैंगिक संबंधादरम्यान, वीर्य योनीमध्ये सोडले जाते.

* योनीतून शुक्राणू गर्भाशयाच्या मुखात (Cervix) प्रवेश करतात. गर्भाशयाच्या मुखातून ते गर्भाशयात (Uterus) जातात.

* गर्भाशयातून ते फॅलोपियन ट्यूब्समध्ये (Fallopian Tubes) पोहोचतात. बहुतेक वेळा, फलित होण्याची प्रक्रिया फॅलोपियन ट्यूबमध्येच होते.

* जर स्त्रीबीजांड फॅलोपियन ट्यूबमध्ये उपलब्ध असेल, तर शुक्राणू त्याला फलित करतात आणि गर्भधारणा होते.

* योनीतील वातावरण:

* योनीमार्गातील वातावरण शुक्राणूंसाठी विशिष्ट प्रकारे अनुकूल असते. जरी योनीचा पीएच (pH) थोडा आम्लयुक्त असला तरी, वीर्यात असलेले काही घटक शुक्राणूंना या वातावरणात काही काळ जगण्यास आणि पुढे प्रवास करण्यास मदत करतात.

* इतर कोणत्याही मार्गाने (उदा. तोंड, गुदद्वार) शुक्राणू शरीरात गेल्यास, ते गर्भाशयापर्यंत पोहोचू शकत नाहीत.

* नैसर्गिक प्रक्रिया:

* मानवी शरीराची रचनाच अशी आहे की लैंगिक प्रजनन केवळ योनीमार्गाद्वारेच होऊ शकते. प्रजनन प्रणालीतील अवयव (योनी, गर्भाशय, फॅलोपियन ट्यूब्स, अंडाशय) एकत्र काम करून ही प्रक्रिया पूर्ण करतात.

तोंडावाटे वीर्य गेल्यास काय परिणाम होतो?

जर वीर्य तोंडावाटे शरीरात गेले, तर त्याचे परिणाम खालीलप्रमाणे असतात:

* गर्भधारणा होत नाही:

* हा सर्वात महत्त्वाचा मुद्दा आहे. तोंडावाटे घेतलेले वीर्य अन्ननलिकेतून थेट पोटात जाते, प्रजनन प्रणालीत नाही.

* पोटात पोहोचल्यावर, पचनसंस्थेतील तीव्र आम्ल (Hydrochloric acid) आणि पाचक एन्झाईम्समुळे शुक्राणू लगेच नष्ट होतात. ते पचून जातात.

* पचनसंस्थेचा मार्ग हा प्रजनन प्रणालीच्या मार्गापेक्षा पूर्णपणे वेगळा आहे. त्यामुळे, शुक्राणू कोणत्याही परिस्थितीत गर्भाशय किंवा फॅलोपियन ट्यूबमध्ये पोहोचू शकत नाहीत. म्हणून, तोंडावाटे वीर्य शरीरात गेल्यास गर्भधारणा होत नाही.

* लैंगिक संक्रमित आजारांचा (STIs) धोका:

* जरी गर्भधारणा होत नसली तरी, तोंडावाटे लैंगिक संबंध (Oral Sex) ठेवल्यास लैंगिक संक्रमित आजार (Sexually Transmitted Infections – STIs) पसरण्याचा धोका असतो.

* यामध्ये हर्पीस (Herpes), गोनोरिया (Gonorrhea), सिफिलीस (Syphilis), एचआयव्ही (HIV) आणि हिपॅटायटीस (Hepatitis) यांसारख्या आजारांचा समावेश असू शकतो.

* हे आजार संक्रमित व्यक्तीच्या तोंडातील किंवा जननेंद्रियातील द्रवपदार्थांच्या संपर्कातून पसरू शकतात.

* यासाठी, सुरक्षित तोंडी संबंधांसाठी ‘दंत अडसर’ (Dental Dam) किंवा कंडोम वापरणे महत्त्वाचे आहे.

* पोटावर परिणाम (क्वचित):

* काही व्यक्तींना वीर्य गिळल्यानंतर थोडासा अपचन किंवा मळमळ जाणवू शकते, परंतु हे फारसे सामान्य नाही. वीर्य हे एक नैसर्गिक शरीरद्रव्य आहे आणि त्यात प्रामुख्याने पाणी, प्रथिने, शर्करा आणि काही खनिजे असतात.

सारांश आणि महत्त्वाचे मुद्दे

* गर्भधारणेसाठी वीर्य योनीमार्गातच जाणे आवश्यक आहे. शुक्राणूंना बीजांडपेशीपर्यंत पोहोचण्यासाठी हा एकमेव नैसर्गिक मार्ग आहे.

* तोंडावाटे वीर्य शरीरात गेल्यास गर्भधारणा होत नाही. पोटातील आम्लामुळे शुक्राणू नष्ट होतात आणि पचनसंस्थेचा मार्ग प्रजनन प्रणालीपेक्षा पूर्णपणे वेगळा असतो.

* तोंडावाटे लैंगिक संबंध सुरक्षित असले तरी, लैंगिक संक्रमित आजारांचा (STIs) धोका असतो. त्यामुळे, सुरक्षित लैंगिक संबंधांसाठी नेहमी काळजी घेणे महत्त्वाचे आहे.

लैंगिक आरोग्य आणि सुरक्षिततेबद्दल योग्य माहिती असणे महत्त्वाचे आहे. कोणत्याही शंका किंवा प्रश्नांसाठी, नेहमी आरोग्य तज्ज्ञ किंवा डॉक्टरांचा सल्ला घ्यावा.